कहिले यता कहिले उता तरङगको खेलसित
जीउँदै आफै भोग्ने रहर आकांक्षाको जेलभित्र
निस्कि कहिले उड्ने होला गगनको पंछी जस्तै ।
जीउँदै आफै भोग्ने रहर आकांक्षाको जेलभित्र
निस्कि कहिले उड्ने होला गगनको पंछी जस्तै ।
तैरि रहँदा पात भए किनार छिट्टै पाउँथे होला
बतासको सुस्केरामा मुस्कुराउँन सक्थेँ होला
सँधै फूल्दै मुस्कुाई रहने अजम्बरी फूलजस्तै ।
बतासको सुस्केरामा मुस्कुराउँन सक्थेँ होला
सँधै फूल्दै मुस्कुाई रहने अजम्बरी फूलजस्तै ।
सानो ठुलो ईच्छा पनि बदलिएर कहाँ पुग्यो
तैरि रहेछु अझै म त किनाराले मलाई भुल्यो
यस्तै सोच्दा जीन्दगीमा छातीभरि गाउँ दुख्यो ।
तैरि रहेछु अझै म त किनाराले मलाई भुल्यो
यस्तै सोच्दा जीन्दगीमा छातीभरि गाउँ दुख्यो ।
♥हेम लावती, झापा।
Post a Comment
कृपया हजुरहरुको सुझाव-सल्लाह चाहन्छौं ।