कबिता - घामको उग्रता (विवेक दुलाल क्षेत्री)

कविता : घामको उग्रता 

घामको उग्रताले
पानीको जिजीविषालाइ

किचीमिची पारेको छ .

अडिनु पर्ने हो पर्ने हो
आस्थाको मस्तिक्स
त्यसलाई पनि
अनास्थाको हुरीले
पर पर अब्यहारिक पहाडको
फेदि सम्म परेड  खेलाउदैछ .

कर्तब्य
घाउहरूको पछ्यौरी ओढेर
बिस्वासको भू मण्डलमा
अबतरण गर्दैछ
कतै देखिन्छ कि भनेर
खुशीको गुलाब
कैयौ शम्बेदना हुल
चिम्लिदैछन् आखा
भेटेर घाइते गोरेटाहरू .

जो नहुनु पर्थ्यो
खुला आकाशको शरीरमा
पथ्थर झैँ ढुंगे मुटू ?
जो नभेटिनु पर्थ्यो
कपासे हृदयमा
साइबेरियन ,धुम्रकेतु सपना ?

यति खेर
मृत घोषित समय
निशब्द छ ,
वृथा सन्नाटाले मात्र
कोरस गाउदैछ .

हो :घामको उग्रताले
 पानीको जिजीविषालाइ
किचीमिची पारेको छ .

♥ विवेक दुलाल क्षेत्री "दमक "
दमक , झापा
हाल :अबुधाबी ,यू ए इ .